Het verschil is perfect verklaarbaar, maar het nut van die d of t ontgaat mijn leerlingen volledig. Als leerkracht Nederlands kan ik hen dagelijks dt-testjes geven waaruit mijn (of uw) superieure dt-intellect blijkt. Maar wat bereiken we ermee? Ergernis bij de leerkracht-taalpurist en taalonzekerheid bij de gemiddelde leerling.
Ieder zijn stiel
Ik zie als niet-wiskundige bijvoorbeeld echt niet de schoonheid van een slim berekende integraal in, en er is niemand die daarvan raar opkijkt. Maar als een niet-talenknobbel zich vergist bij de grammaticale analyse voor het toepassen van de dt-regel, dan bliksemt u hem neer en verkettert u hem voor luie taalverloederaar. Dat gaat er bij mij niet in.
Zo vind ik het ook belangrijk dat de kinderverzorgster van mijn dochter dagelijks een verslagje in het heen-en-weerboekje van de crèche schrijft. En als ze daarbij een dt-fout zou maken (wat ze overigens nog nooit gedaan heeft), dan haal ik mijn schouders op. Zolang ze mijn dochter maar een onvergetelijke dag bezorgt. Of heeft u liever dat ze - uit angst om een dt-fout te maken - niks schrijft?
Eenheidsspelling
Ik geniet van hoe mensen met taal kunnen spelen: in romans openen nieuwe werelden zich, in liedjesteksten worden dezelfde emoties telkens anders gebracht, op sociale media wordt 'het Nederlands' (als dat al zou bestaan) soms zo kort en cryptisch dat het enkel toegankelijk is voor ingewijden, jongeren veranderen de betekenissen van woorden (vaag is blijkbaar het nieuwe cool)...
Taal leeft en dat mag gevierd worden. En dat moet heus niet met het opgestoken vingertje.
U zegt dat u heimwee heeft naar de ABN-strijd in de jaren '60, met 'Hier spreekt men Nederlands'? U lijkt vergeten hoe die strijd afgelopen is: het Standaardnederlands wordt vandaag slechts door een handvol mensen gesproken en verder bezigt iedereen een democratische tussentaal, omdat je mensen geen mooie, maar oncomfortabele taal kán opleggen. En zo is het met spelling ook: als je - net als ik, overigens - voorstander bent van een eenheidsspelling, dan is die best leerbaar voor én hanteerbaar door Jan met de pet. Want: de tael is gansch het volk.